۱۳۸۹ بهمن ۲۴, یکشنبه

25 بهمن نشه گوشت قربونی و محلی برای اختلاف، لطفاً مدنظر داشته باشیم موارد زیر رو!

در حالیکه چند ساعت تا راهپیمائی 25 بهمن باقی مانده،اختلاف بر سر اهداف و شعارها و نحوه ی انجام این راهپیمائی بین گروههای موافق و مخالف در درون سبزها بالا گرفته است و از این طریق راهپیمائی 25 بهمن در حمایت از حرکت مردم مصر و تونس بنوعی تبدیل به گوشت قربونی بین بعضی از گروههای سیاسی شده و هر کدوم اونو به سمتی میکشن و هدفی براش تعریف میکنن. در این خصوص چند نکته بنظرم ضروریست که مدنظر قرار بگیره :نکته اول اینکه بجای تمرکز بر روی اختلافات، بر روی مشترکات جنبش تمرکز بکنیم. "نفی استبداد و دیکتاتوری و خودکامگیه" که باید اون رو با صدای بلند فریاد بزنیم. نکته دوم اینه که هیچکس را بر دیگری برتری نیست همه با هم حق مساوی در ساختن کشور دارند مگر آنهائی که دست به خشونت زده یا بزنند و بخواهند فضای خشونت آمیز ایجاد کنند و از این راه بدنبال رسیدن به خواسته خود باشند چون ما "خشونت را نفی خواهیم کرد چون خود قربانی خشونتیم" و از راههای خشونت طلبانه راه بجائی نخواهیم برد.پس "نه به خشونت".ما همه رهبریم پس " نه به تکروی و یکجانبه گرائی". بدنبال حکومت قانونیم ، قانونی که برخواسته از رای اکثریت جامعه و در انتخاباتی آزاد و با حضور همه ی گروههاست پس " درود بر انتخابات آزاد". گروههای اجتماعی، سیاسی و شخصیتها در درون جنبش سیز دیدگاههای متفاوتی در خصوص نوع حکومت ایران در آینده و حال دارند پس تکثر رو بپذیریم و همدیگر رو حذف نکنیم بلکه نقد کنیم و اشتراک همه باید "نه به سرکوب عقاید و پاسداشت آزادی بیان در درون جنبش" باشد. برای رسیدن به خواسته های خود با تمام تنوع و تفاوتها باید در نهایت احترام بیکدیگر و با تکیه بر عقلانیت و راستی و صداقت و بدور از احساسات زودگذر به تداوم راهمان بیندیشیم و بدانیم که همه چیز در گرو اطلاع رسانی و آگاهی بخشی جامعه نسبت به حقوق انسانی خود و راههای دستیابی به آنها و نحوه ی نگهداری و پاسداشت این دستآوردهاست پس فصل مشترک همه ی ما "انسانیت" و " ایرانی بودن" ما و نه نژاد و رنگ و دین و مذهب و مسلک و مرام و عقاید سیاسیمان پس "نه به دروغ و درود بر انسان ایرانی آزاد". و از طرفی برای تحقق تمام این اهداف باید عاقلانه و بدور از احساسات و هیجانات و همراه کردن تمام اقشار به پیش برویم چرا که دموکراسی یک ایستگاه نیست که وقتی رسیدیم دیگر کار تمامست بلکه دموکراسی یک راه است : "راه سبز امید". پس همراه شویم و امیدوار به آینده ی نزدیک تحقق آرزوهایمان در برپائی حکومت قانون، برابری، انسانیت، درستی و صداقت برای ایران و ایرانی.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر